In opdracht van de gemeente is door Peter Verkade Landschapsarchitect een inrichtingsplan gemaakt, in samenwerking met het Natuurwetenschappelijk Centrum Dordrecht (NWC). Dit ontwerp biedt balans tussen ecologie en woonomgeving. De langgerekte oeverzone is in tweeën gedeeld. De hogere zone langs de woningen wordt een droge, recreatieve parkzone, met bankjes, gazon en solitaire parkbomen. Op twee plekken grenst het park aan het Wantij, zodat de rivier toegankelijk wordt voor vissers en recreanten.

De lagere zone aan het Wantij wordt een natte, ecologische oeverzone. Via subtiele hoogteverschillen worden diverse ecotopen gerealiseerd. Grenzend aan de blinde gevels van de paalflats wordt ruimte geboden aan boomvormers en struweel. Een aantal fauna-uittreedplaatsen (fup) zorgt ervoor dat de overgang tussen water en land makkelijker te overbruggen is voor bijvoorbeeld bevers. Via een uitgekiend beheerplan worden enerzijds de ecologische potenties benut en anderzijds voldoende zicht gegarandeerd op het Wantij vanuit de aangrenzende woningen.

Na een druk bezochte inloopbijeenkomst bleken de meningen van de bewoners verdeeld. Vandaar dat door de gemeente is besloten om een drietal varianten voor te leggen aan de bewoners middels een digitale enquête:
- het inrichtingsplan zoals hierboven beschreven;
- een maximaal ecologische variant, geïnspireerd op het voorstel van de Stichting;
- het handhaven van de huidige inrichting.

De varianten zijn hiertoe vergelijkbaar uitgewerkt in plattegrond en fotomontages. Uiteindelijk is gekozen voor ons voorstel, waarbij de balans is gevonden tussen ecologie en recreatie.